MY TOWN, MY CITY, MY IDENTITY

The riddle is revealed! Which is the way to your town? (excerpts from my project)

<There are two towns, one where everyone tells the truth and the other where everyone tells lies. A man travelling down a road comes to a crossroads. He doesn't know which way to go in order to get into town, where everyone tells the truth. There are two men, each one from a different town, standing at the fork of the road. Which one question can he ask the man to find out which direction is the town where everyone tells the truth?> BUSY FAST AND FURIOUS CITY Run run run until you have no shoes to run with. Run on bare foot. Run in a car. Run to work. Run to school. Run this town like a spinner on a track. Get a running life that suits you! Life in a town like mine is always busy! One time you watch the clock and it is morning and the next moment it is dark outside! It is obvious that Athens lives in such fast pace with all the transportation and cars on the roads, pedestrians who run in the pavements to be on an exact time in their dates, crowded shopping areas and full parking lots even pavements full of parked cars, that people forget to slow down and rethink their feelings. The stress and anxiety problems are definitely caused by this never ending, always awakening way of life. But the main problematic area in our feelings is our wrath. It is claimed to be one of the deadly sins by Christian cult but nowadays under the current circumstances we are all sinners to the almighty God of town! We wake up early in a bad mood and end up swearing the first person we encounter with no decent excuse! The Greeks have it! It is true that we are not pleased with our political choices, with our salaries and stressful pace of life but I hope we could still be humans and control our urges. I was there in the heart of the city when history was rewritten in the streets. A wave of indignants which started from a facebook page and was spread all over Athens as well as Greece itself and after all worldwide made its turbulent appearance just in front of the Greek Parliament to shake our ease! Athenian parents, students, workers and assistants, all like a fist of one hand gathered there every day for a month demanding their rights that the Greek and German politicians stole from them! The amount of damages due to our wrath was high, in some cases double the prize of the initial stuff. In one of the many demonstrations, which took place there, I overheard a dialogue between two students. It definitely shows how confused and infuriated we were. But at the same time how brightly and not shortsightedly some people can think and see despite the circumstances. The one was drinking coffee in a café when the other bumped inside: -Spread out the word, a wave of indignants is gathered in the city centre. Let’s go! - What for? - Don’t ask me, ask yourself. Aren’t you angry with the financial crisis, the political system? Aren’t you devastated that your dreams may not come true and it’s someone else’s fault? - But it’s not someone else’s fault. It’ll be my fault, if I don’t succeed. - Don’t you feel like a sheep ready to slaughter? Don’t you feel any rage for those in power who take advantage of us? - We have the rage, they still have the power. - Don’t you want to scream out, swear them, and burst into tears? - I just don’t want to be an indignant. I want freedom and proper democracy. - So come with me. Let’s demonstrate for the fact that we don’t want to be indignants. - It’s easy to infuriate, it’s easy to cry, it’s easy to go on the road and demonstrate and it’s so easy that they won’t listen to it. We’ll destroy everything; we’ll bring chaos to Athens except for what we asked in the first place. Mayhem will prevail and they will still be in power, indifferent from what we suffer. We have to find another way. We must do it through a difficult path all together as a whole. - There is no such way. Be part of the wave and it will expand all over the world. Shout and hold hands with any other in the street in front of the Parliament. Feel your rage and act! - I really want to, I‘ll even come but my heart tells me it has to be another way deep inside us all.   Finding no way to erase this conversation from my mind I still feel the creeps on my body when what followed was exactly what that boy said: Catastrophic events took place in Sidagma and Propilaia and public property was destroyed overnight. Politicians still till today remain indifferent for the situation and as time passes by, this wave unfortunately fades out, hopefully not our rage for them. A TOWN IS ITS PEOPLE  As the opening riddle suggests there are those who will tell you the truth about their city and those who will lead you into mischief and fallacy on which way to take at the fork! THOUGHTS ON A RAINY TOWN Rain always keeps me thinking...It changes things, figures and places. It makes them look smaller darker stranger unfamiliar. It smashes the rush hours of the town and makes them look inappropriate. Cars do not run in a slippery road, the pace is slower. When it’s raining you should not be in a hurry otherwise some other girl in a window may laugh at your naiveness. This metamorphosis of  urban life is the urge that keeps me torturing myself while squeezing my mind to understand this natural phenomenon, which I still don’t know whether I hate or not.  I ‘m sure, this town is alive even if there are dangers, even if the water may sink you in the abyss of the cement streets, people will go out with umbrellas, scarves, gloves, anorak, boots and hope that when the rain stops the sun will come out much brighter than before. The town never sleeps as long as there are people who are not afraid of walking at a rainy night. I must put on my rain suit, it is time to go. COLOURFUL CITY - TROLLEY RIDE HOME Colors are closer as I surpass them quickly in the trolley. The rush of the city is now obvious in my canvas. I manage to capture innumerable colors but they fade away the next minute, their shadows remain though. I can see some flower shops that add more freshness with their pink violets, orange daisies, white lilies, purple tulips and red carnations! Trolleys are fast enough; however, my eye is on shop windows which I see pretty clearly. The dolls on display are soulless things dressed up colorfully like humans to convince us that we can become as beautiful as they are! I see no sky from here, the blackness of the vehicle creates a frame around me. The city is unstable like the sky and colorful too.  Suddenly I close my eyes; I see nothing but some splashes of colors I have used to paint my thoughts with… I’m finally at home! The riddle is solved… < If you see me now You won't see me alone If you see me I'll be heading home 'Cause this is my town this is my city Through my eyes, it looks so pretty This is my town, this is my city now These are my people, this is my song Dirty streets where I belong This is my town, this is my city now>

8 Μαρτίου παγκόσμια ημέρα της γυναίκας

Η γιορτή της γυναίκας είναι παγκόσμια γιορτή κι έχει τις ρίζες της στα πρώτα φεμινιστικά κινήματα για απελευθέρωση της γυναίκας κι εξύψωση κι εξισορρόπησή της με το αντίθετο φύλλο.

Όσο όμορφη και χαρμόσυνη κι αν φαίνεται αυτή η γιορτή σήμερα με τα χρώματά της με τα ελκυστικά συνθήματά της και τις φιγούρες των κυριών να χαμογελούν,έχει να κάνει με τους αγώνες των γυναικών που έχουν βαφτεί με αίμα..με ασπρόμαυρες στιγμές και πολλά πρησμένα λαρύγγια από τις φωνές.. 
Έτσι κατάφεραν όχι μόνο να αποκτήσουν ψήφο και πολιτικά δικαιώματα αλλά να καταλάβουν ισάξιες θέσεις με τους άντρες στο πολιτικό και κοινωνικό στερέωμα!!Να ξεχωρίσουν να λάμψουν να δείξουν οτι κι αυτές μπορούν δίχως να παραμελούν τα καθήκοντά τους!Μια μέση γυναίκα είναι παράλληλα μητέρα,σύζυγος,νοικοκυρά,εργάτρια,φίλη.αδερφή,κόρη..Αναλαμβάνει πολλούς ρόλους και οφείλει να τους φέρνει όλους εις πέρας!Πόσο δύσκολο μπορεί να είναι αυτό-όμως άξιζε τον κόπο να αναδειχθεί η πολυπλοκότητα του γυναικείου φύλλου!

 

Γυναίκες όλου του κόσμου μητέρες,γιαγιάδες,νεολαίες,ανύπαντρες,χωρισμένες,μετανάστες,πρόσφυγες,φτωχές,πλούσιες έχουν αυτή τη μέρα ως κοινό σημείο επαφής!
Γιορτάζουν τη στιγμή που σταμάτησαν να είναι "οι άλλες"στην κοινωνία των ανδρών..Κλεισμένες στο σπίτι κι ανήμπορες να βγουν από ένα γάμο που δεν τους κάλυπτε ή με μοναδικό σκοπό ζωής να αποκατασταθούν παρθένες..Σαν ζώα που δεν έχουν λογική κι αντίληψη η γυναίκα αντιμετωπιζόταν όπως ακριβώς οι μαύροι στον κόσμο των λευκών-σαν παράσιτο σε ορθή συχνότητα.

Μιλώντας για όλα αυτά ως κατορθώματα των αγώνων των γυναικών δε θέλω να τονίσω τη φεμινιστική μου πλευρά,άλλωστε όλες οι γυναίκες κάπου βαθιά μέσα μας είμαστε λίγο ή πολύ φεμινίστριες,ας μην ζήσαμε τα χειρότερα(χωρίς να λαμβάνω υπόψη πόσες διαστάσεις πήρε αυτός ο όρος με τα χρόνια),θέλω μόνο να αποδώσω τα εύσημα που υπάρχει,γιορτάζεται ακόμα,που δεν έχει εκλείψει με όλα τα άλλα τινά!Θεωρώ σημαντικό να κρατάμε κάποια έθιμα,κάποια ιδανικά και κάποιες αξίες χωρίς να εκμοντερνίζουμε τα πάντα!!
Ένα λουλούδι,μία πιο ξεχωριστή αγκαλιά,ένα μικρό δωράκι,μια κάρτα,ένα φιλί σε μια γυναίκα που είσαι περήφανος γι αυτήν,που σ έχει κάνει να αισθανθείς όμορφα μια θλιμμένη μέρα μπορεί να έχουν μεγαλύτερη αξία σήμερα παρά αύριο!
Οι Παγκόσμιες Μέρες καθιερώθηκαν για να μην ξεχνάμε αυτό που πρέπει να κάνουμε όλες τις υπόλοιπες μέρες...
Και η συγκεκριμένη έχει κι αυτό το σκοπό-Να προσέχουμε τη γυναίκα στην φαλλοκρατική μεν,ισόνομη δε,κοινωνία που ζούμε!
Εμπορευματοποιημένες Παγκόσμιες γιορτές ναι!Αφορμές για προβολή συγκεκριμένων ειδών ή προσώπων ναι!Δεκτό ότι υπάρχει εκμετάλλευση σε οτιδήποτε παγκόσμιο..δεκτό κι ότι μπορεί οι σκοποί τους ίσως να μην είναι αγαθοί εξ'αρχής..Αλλά σίγουρα είναι απαραίτητες!Δίνουν μια άλλη νότα στη μονοτονία της ζωής!

Το ιδανικό θα ήταν να γνωρίζουν όλοι και να το τηρούν ότι μάγκας δε γίνεται ένας άντρας από τη δύναμη της γοητείας του αλλά από τη δύναμη του χαμόγελου της γυναίκας που έχει δίπλα του.

Μακάρι να υπήρχε η παιδεία και η γνώση και φυσικά η καλή θέληση..Ας μην τα ισοπεδώνουμε όλα..Τόσες γυναίκες στις χώρες του τρίτου κόσμου δεν έχουν ακόμα δικαιώμα να ζουν σαν άνθρωποι-φορούν μπούργκες βαριές που αφήνουν ξεσκέπαστα μόνο τα μάτια,τις χτυπούν οι άντρες τους οι οποίοι έχουν δικαίωμα να έχουν ερωμένες και παιδιά.Είναι δούλες,σκλάβες στο ίδιο τους το σπίτι κι αν παραβούν κάποιο αντρικό κανόνα τις περιμένει ο δημόσιος λιθοβολισμος.

Ας μην ξεχνάμε πως αυτή η γιορτή αφορά και σε αυτές τις γυναίκες που ακόμα αγωνίζονται ή δεν μπορούν να ξεφύγουν..

Μέχρι του χρόνου λοιπόν,γυναίκες όπου κι αν βρίσκεστε γιορτάστε με φίλες και μητέρες,χαμογελάστε κι αισθανθείτε ωραία που βρίσκεστε σε έναν πλανήτη γεμάτο άντρες μα μπορείτε με ένα βλέμμα να τους σαγηνεύεται!!!Όλοι προσφέρουμε κάτι στον κόσμο..το σίγουρο είναι πως η γυναίκα χρειάζεται τον άντρα όσο ο άντρας αυτή!!

Ο ΠΡΟΚΡΟΥΣΤΗΣ ΣΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΜΑΣ

Ο κόσμος αλλάζει..κινείται..οδεύει προς τα μπρος.Το παρελθόν γράφεται ως ιστορία και η ιστορία ως μύθος..Όμως..η μυθολογία υποβάλλει με τον τρόπο της ιδέες και καταστάσεις σατιρίζοντας ή αποδοκιμάζοντας την εκάστοτε πραγματικότητα.

Σύμφωνα με τις τελευταίες πολιτικές εξελίξεις και όσα βγαίνουν στη φόρα τον τελευταίο καιρό στην Ελλάδα αλλά και παγκοσμίως,αφού άλλωστε η χώρα μας μια μικρή εγγαστρίμυθη μαριονέτα είναι στα χέρια των showmen,σκέφτομαι τον μύθο με τον Προκρούστη στην αρχαία Ελλάδα που φαίνεται να επαναλαμβάνεται επιδεικτικά.

Ο Προκρούστης ήταν ένας τρομερός ληστής και φονιάς και αποτέλεσε σημαντικό στάδιο στους άθλους του Θησέα(ιδρυτή της Αθήνας-απάντηση στους άθλους του Ηρακλή) Ο Προκρούστης λοιπόν υποδυόταν το ξενοδόχο. Είχε στήσει δυο κρεβάτια στο δρόμο που οδηγούσε για την Αθήνα και όποιον ταλαιπωρημένο οδοιπόρο έβλεπε να περνά τον προσκαλούσε να ξεκουραστεί. Τα κρεβάτια αυτά όμως, είχαν μια ιδιομορφία. Το ένα ήταν μακρύ και το άλλο κοντό. Ο "φιλόξενος" Προκρούστης πρόσφερε στους κοντούς το μακρύ κρεβάτι και στους ψηλούς το κοντό. Όπως ήταν επόμενο οι άνθρωποι δε χωρούσαν σε κανένα κρεβάτι. Ο Προκρούστης τότε αποκαθιστούσε τις "ισορροπίες". Τραβούσε ή χτυπούσε με σφυρί τους κοντούς για να προσαρμοστούν στο μήκος του κρεβατιού και ακρωτηρίαζε τα επάνω ή κάτω άκρα του σώματος των ψηλών με τον ίδιο σκοπό.

Η μυθολογία εδώ ως μια έξαρση της πραγματικότητας εκθέτει τον ρεαλισμό των Προκρούστηδων στις μέρες μας.Στο μύθο το κρεβάτι εμφανίζεται σαν μέτρο ζωής και ως δυνατότητα του Προκρούστη να μπορεί να επιβάλει την αυθαίρετη θέλησή του. Αυτό ακριβώς είναι οι Προκρούστες σήμερα-η αυθαιρεσία της θέλησης που πηγάζει από τη συνειδητοποιημένη δύναμή τους.Είναι η υπόσταση του δυνατού που υποτάσσει όλους τους ετεροιδεάτες-ο ακρωτηριασμός είναι αναγκαστικός,μόνο έτσι θα μπουν οι άλλοι στα καλούπια που θέλει αυτός, θα γίνουν ένα με τα δικά του μέτρα και σταθμά. Το κόψιμο των ποδιών σημαίνει αναγκαστική συμμόρφωση. Στην πρώτη περίπτωση περισσεύεις σε ιδέες,σε οραματισμούς,επαναστατικότητα,δράση. Στη δεύτερη είσαι υποτονικός .Μπορεί να μην είσαι εχθρός επικίνδυνος γι'αυτόν αλλά δεν είσαι ούτε φίλος ωφέλιμος.Πρέπει να υποστείς τις συνέπειες της δύναμης.Οπότε όλοι οι διαφωνούντες από φύση κι από θέση καταστρέφονται σαν άρτιες προσωπικότητες,υποχρεωμένες να συρρικνώνονται μπροστά στους άθλιους θεσμούς ή να τεντώνονται να φτάσουν στην πληρότητα της αθλιότητας της κοινωνίας.

Η ελληνική κοινωνία χρόνια τώρα αναγκασμένη να υποτάσσεται και να ευχαριστεί κόβει ό,τι περισσεύει και τρέχει να φτάσει τις ανάγκες του κράτους για να προσαρμοστεί σε αυτό που θέλουν οι "ισχυροί" πολιτικοί της.Μια χώρα δύο ταχυτήτων-των πολύ πλούσιων και των πολύ φτωχών με μορφωτικό επίπεδο ανάλογο για να διατηρούνται οι ισορροπίες της ηλιθιότητας!


Έτσι μετά την αλλοίωση είναι αδύνατον να προχωρήσουν.Παραμένουν να αιμορραγούν στο μεγαλείο του Προκρούστη.Πώς να ανακτήσουν άλλωστε τις δυνάμεις τους αν δεν γνωρίζουν ότι έχουν πιαστεί στη φάκα?Ο λαός ξυπνάει σιγά-σιγά αν και πάντα υπήρχαν οι ξύπνιοι..αλλά πόσο εφικτή είναι η δράση?-μιλάμε για την κοινωνία του Προκρούστη που τους θέλει όλους συμμορφωμένους,να χωράνε στο "κρεβάτι" του.Αυτός κινεί τα νήματα όσο κι αν νομίζουμε πως έχουμε την ελευθερία της επιλογής...
ο Προκρούστης??ναι το είπαμε-είναι οι δυνάμεις που καταδυναστεύουν τον κόσμο ή εσωτερικά στις χώρες(όπως στην Ελλάδα) ή στο διεθνή ορίζοντα.Είναι ο Προκρούστης που ρυθμίζει άλλοτε τη παγκόσμια οικονομία κι άλλοτε τη δική μας αποκλειστικά-που κανονίζει πνευματικά να μην περνάμε ένα ελεγχόμενο σύνορο,αλλά ούτε να είμαστε τόσο άχρηστοι ώστε να μην αποδίδουμε.Που θέλει να υπηρετούμε τη δύναμή του παραμένοντας αδύνατοι.

Θα ήταν λάθος να νομίζαμε ότι ο Προκρούστης

-άλλοτε ισχυροί λαοί,άλλοτε ισχυρά άτομα,άλλοτε παράφρονες,εθνικιστές,αφιλοσόφητοι,απάνθρωποι και αδίστακτοι ηγέτες-

διακατέχεται από την ιδεολογία της ισότητας.Της ισότητας-μα βέβαια!-της ισότητας της κοινωνικής και ατομικής παραλυσίας,της άλωσης της ιδεολογίας του Προκρούστη για τα δικά του συμφέροντα. 

Χωρίς να μακρηγορώ άλλο,το συμπέρασμα δυστυχώς είναι πως όσο η τακτική και το πρόσωπο του Προκρούστη θα θεωρούνται και θα γίνονται θεσμοί,η δικαιοσύνη και οι ανώτερες ιδέες θα συντρίβονται και θα φυλακίζονται.Κι αυτό γιατί όσοι προσπαθούν να ανατρέψουν την κατάσταση εγκλωβίζονται στο ίδιο το σύστημα της δικαιοσύνης-αναγκάζονται να βάλουν το κεφάλι τους στην άμμο κάνοντας πως δε βλέπουν το πρόβλημα για να μην μείνουν κουτσοί μπρος τον Προκρούστη.



 Ελπίζω παρόλαυτά να μην φιμωθούν και να βρεθεί κάποιος Θησέας-Λαός να αναμετρηθεί μαζί τους και να τους αφανίσει!! 

FASHION-TOKYO STYLE!

I LOVE TOKYO SOOO MUCH!!!!!!!!AND JAPANESE FASHION IN GENERAL!!!!!!!!

EVERYTHING FROM STREET STYLE TILL ELEGANT NIGHT COCTAIL DRESSES!!!

IT'S JUST A STRANGELY UNIQUE PERSONALITY IN PIECES OF CLOTHING!!

TAKE A LOOK!

AMAZINGLY INTERESTING ISNT'T IT??

CONTRASTING IT WITH ITS TRADITIONAL GEISHA STYLE..

ΣΚΟΡΠΙΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΜΙΑΣ ΕΝΤΟΝΗΣ ΒΡΑΔΙΑΣ

Ένας Ινδός βουδιστής φιλόσοφος είπε πως ο κόσμος,παρότι αποτελείται από ανομοιογενή και αντιφατικά στοιχεία, παρότι το μίσος είναι αναγκασμένο να βρίσκεται δίπλα στην αγάπη,η μοχθηρία στην ευθύτητα,η αγαθότητα στην κακία, κρατήθηκε ωστόσο ενωμένος από ένα και μόνο στοιχείο-την ανοχή.

Γενικά οι άνθρωποι ταρασσόμαστε από συναισθήματα αντιφατικά.Από τη μια μεριά αγαπάμε,από την άλλη μισούμε.Τώρα δοκιμάζουμε αισθήματα που εξευγενίζουν την προσωπικότητά μας,μετά από λίγο συμπεριφερόμαστε έτσι που να προκαλούμε την κατακραυγή και την μομφή ίσως ακόμα και της κοινωνίας..Μέσα στην ίδια την ύπαρξή μας κυριαρχούν άλλοτε διαθέσεις του αγαθού και άλλοτε του πονηρού..Το Απολλώνιο στοιχείο της αρετής δύσκολα διακρίνεται από το Διονυσιακό πάθος του ενστίκτου.Πώς είναι δυνατόν άλλωστε ο άνθρωπος να παραμερίσει τον εγωισμό του,να υπερβεί την  ατομικότητά του,να αφήσει στην άκρη τον πυρήνα του όταν λίγο πολύ όλοι προσπαθούμε να προφυλαχτούμε από κάτι..?Άλλωστε, η ιστορία της ανθρωπότητας έστω κι αν είναι μύθος ή απάτη,είναι σίγουρα αψευδής μάρτυρας της μάχης του καλού και του κακού στη φύση του ανθρώπου που ενσαρκώνονται με κάθε τρόπο στο πρόσωπό του.

Η ανομοιογένεια,λοιπόν,των συναισθημάτων που επικρατεί στο κόσμο ,οφείλεται στην ίδια μας την αντιφατικότητα,στη διάσταση της συνείδησης ,στην <κατα λόγον>και <παρα λογον>ζωη μας!Συχνά συμπεριφερόμαστε σαν να θέλουμε να αλληλοεξοντωθούμε.Ξεχνάμε πως είμαστε όλοι ίσοι,με τα ίδια δικαιώματα και την ίδια αξιοπρέπεια,πως οφείλουμε να βοηθάμε.Ξεχνάμε πολλές φορές πως είμαστε γεννημένοι για ν'αγαπάμε..Παρολ'αυτά,ο κόσμος επιβιώνει.Ο θεός του πολέμου βηματίζει με τη θεά της σοφίας,ο δίκαιος Αριστείδης με τον προδότη Εφιάλτη..

Ο Ινδός φιλόσοφος δέχεται για ενοποιό στοιχείο την ανοχή που δείχνει ο ένας για τον άλλον.Προσωπικά βλέπω πως η θεωρία της ανοχής αποδεικνύεται ανεπαρκής για τη στήριξη του κόσμου των συμφερόντων..Ιδιαίτερα τώρα που η ανοχή του ενός για τον άλλον είναι σχεδόν ανύπαρκτη..!Μιλάμε βέβαια για ειρηνική συνύπαρξη αντίθετων ιδεολογικών συστημάτων,αντικρουόμενων ταξικών συμφερόντων, ουσιαστικά όμως περιμένουμε να ανάψει το πράσινο φως της εκδίκησης.

Όμως δεν υπάρχει αγάπη?στοργή?Τι είναι η αγάπη?

Ένα σύμβολο σε κάθε γλώσσα διαφορετικό μα με πανανθρώπινο χαρακτήρα?
Μία μόνο σκιά σαν μια καρδιά??
Η αγάπη δεν είναι σύλληψη ηθικολογική,ρητορισμός και φιλοσοφία ασύνδετη με την πραγματικότητα.Αποτελεί βίωμα, εκφράζεται και συγκεκριμενοποιείται στην πρακτική της καθημερινής ζωής.Χρειάζεται θυσία του <εγώ>,προσπέλαση στα προβλήματα και στις υποθέσεις του συγκεκριμένου άλλου.Ωστόσο η έμπρακτη συμπαράσταση γίνεται δίχως αντάλλαγμα..Το μεγαλείο της αγάπης φαίνεται κι από το γεγονός ότι συχνά αποτελεί κίνητρο θυσίας του ίδιου μας του εαυτού.Η εκδήλωση της αγάπης δεν είναι ίδια σε κάθε άνθρωπο. Παίρνει σχήματα,που κάθε φορά διαμορφώνονται ανάλογα με την καλλιέργεια του νου,τη θέση στην κοινωνική ομαδα,την πνευματική ωριμοτητα και την ιδιαιτερότητα του χαρακτήρα του ανθρώπου.Πάντοτε όμως όπου υπάρχει αληθινή αγάπη ,υπάρχει ψυχική πληρότητα και ανωτερότητα ήθους!Έτσι η αγάπη γίνεται η ιερότερη έκφραση του μεγαλείου της ανθρώπινης προσωπικότητας.

Με τις σκέψεις αυτές φτάνω στο συμπέρασμα πως η ανοχή δεν είναι ακατάλυτος δεσμός,που κρατάει ενωμένο τον κόσμο, αφού έχει μικρό όριο αντοχής στις πιέσεις της αδικίας. Κατά τη γνώμη μου,ο κόσμος κρατιέται ενωμένος γιατί, παράλληλα προς τον εγωισμό,υπάρχει και η διάθεση για το καλό,το ωραίο,το ηθικό.Όχι τόσο λοιπόν η ανοχή,που πολλές φορές γίνεται ενοχή,εφόσον παθητικά και ασυνείδητα γινόμαστε όργανα του άλλου..αλλά η υπεύθυνη και καθολική αγάπη μπορεί να διασφαλίσει και την ομαλή κοινωνική συμβίωση και την πρόοδο της ανθρωπότητας.

Έτσι ο άνθρωπος ατσαλωμένος ψυχικά και γιγαντωμένος ηθικά προχωράει στην ολοκλήρωση της προσωπικότητάς του, ανεπηρέαστος από τα μηνύματα της ιδιοτέλειας και του υλικού ευδαιμονισμού,που ακούγονται σε όλες τις συχνότητες από το σύγχρονο κόσμο.

what makes the world go round!

JUST DANCE FIRST AND BREAK DANCE THEN!!!


Don't worry if you don't know the steps!Don't worry if you don't get the rythme!
Anything can be a song,anything can be a routine for the best dance of your life!

 Towns are full of noises and all of us are used to hear but not listen ..Check yourselves.Stand in the middle of a crowd and try to realize the different noises that come to your ears.Try to ignore the talking and just listen to the beat the streets make.The engines of the cars may roar,the fuels might blow and collide with the air,the beating of the feet on big shoes-light shoes,the clapping of some hands,the chirping of the birds,the ringing of bells or knocking on doors should create the perfect circumstances to dance!!


Let the alternative music flow and be yourself!Then the steps come one by one.Lift your right leg,lift the left,bend your knees a little bit and twist your waist! Whip your hair back and forth and make your arms move in the same pace,even clap your hands!


Don't be afraid to show your personality while dancing,don't be afraid of giving it all!Dance for you,dance for your puppy,dance for your crew,dance in your own way!Be unique!Express yourself through the art of dancing or better make your dance a new trend a new art!Even if you think you can't dance at all,become a new avant-garde of modern dance!

It helps your body and mind feel free and boosts your confidence!Moreover it keeps you healthy,in association with a balanced diet of course!The stress will go away and you'll be fit once and for all just by having fun!
So..Stop wasting more time and give your stressful and busy urban life a break!
JUST DANCE! and afterwards you may be able to train yourself so that it can break the limits of dancing!As being the dancer of your personality,the more aggressive you become in life,the more vehemently your dancing might be,until you acquire the ability to control your feelings..


Everyone has ever been a rebel for once..-at school,at home,at work...Nobody wants to conform every time with something that he can't stand!Dance is not about conformity because it's not only about rules.It's not only about technique or about the inner personal flow...it's also about breaking laws,being a rebel!Actually breaking the dance!
Exaggerate a little bit,try harder,know what you want,transgress your limits and boundaries!Start an inner and outer projection of your own revolution!Get ready and..
JUST BREAK DANCE THEN!